कविता

दन्कन्छ आगो किन ?

मधु माधुर्य

सत्यको पराजय जस्तो
जे छ त्यो छोपिएको छ- किन त्यस्तो ?
दृश्य भ्रमजस्तो
भ्रम यथार्थजस्तो
प्रेम झेलजस्तो
राष्ट्रीयता खेलजस्तो
भ्रष्टाचार मेलजस्तो
देश जेलजस्तो
भाषण भेलजस्तो
हर्ष कागको बेलजस्तो
ईमान नेलजस्तो
मेहनत दॉतको तेलजस्तो
उन्नति "फेल" जस्तो
विश्वास गोलो सेलजस्तो
प्रकट भएर जब जब जीवन
मृत्युको पर्याय बन्दछ
आगाका लप्का दन्कन्छ
मेरो कविता !