कविता

सौन्दर्यानुभूति

- डा. मधु माधुर्य

सदाबहार हिउँदको बर्को ओढेर
आधुनिक संसारमाझ धुमधुम्ती बसिरहेको गौरीशंकरको उकाली लाग्छु,
छेउको चौतारीमा बिसाउछु एकछिन ,
हेर्छु संसार र हेर्छु उसलाई,
ऊ मलाई हेरिरहेछ,
हिउँको चीसोलाई न्यानोमा बदल्न हाम्ले अँगालो हाल्यौ,
गन्तव्यमा फर्कंदा मभित्र पूर्णताको आभास भैरहेछ -
अहिले म म छुइन ,
ऊ ऊ छैन...

यो अनुभूति
शव्दमा छैन ...