FREE NEPAL:Global Network of Nepali Literature

दुई गजलहरु

गजल-१
=====

शब्द शब्दमा संगीतले आज बोलाउँदै छ ।
कसैको याद यो मनको माझ टोलाउँदैछ ।।

जति भुल्छु भन्यो त्यो निर्मोही मायालाई ।
किन सम्झी उसैलाई यो साँझ मौलाउँदैछ ।।

सबै हिजो छोडेर आजलाई सजाउँछन् ।
यो मनको बगैचामा बिगतको याद फैलाउँदैछ ।।

जे जे हुने भै नै सक्यो दिल तोडेर गै नै सक्यो ।
निष्ठुरीलाई सम्झी किन हरि खास बौलाउँदैछ ।।

गजल-२
=====
मायाको परिभाषा जान्न माया गर्नु ज़रूरी छ
एकअर्काको सथी बन्न भर पर्नु ज़रूरी छ ।

कविता

"छोरी"

छाेरी बनिन् किन सधैँभरि पाहुना झैँ
हुन् फूल भाेलि दिनकी अहिले मुना झैँ ।
सत्यार्थ बुझ्न नसकी किन गर्नु हेला
काे हाँस्छ आउँछ भने पनि मृत्यु बेला ।।

छाेरी बिना महल शून्य हुनेछ सारा
लक्ष्मी भनूँ म कसरी अति शिष्ट प्यारा ।
पूजा गरे अति उँचाे पनि हुन्छ स्थान
मिल्नेछ आशिक सबै दिन राख ध्यान ।।

शाेभा प्रवाह घरकी प्रियदेश मान
अस्तित्व संस्कृति कला छ उमा समान ।
साेच्नेछु नित्य उनकाे म भलाइ चेली
पाेख्नेछु दु:ख मनकाे उनसाथ खेली ।

कविता

“सेन्टरपार्क ”
[Central Park]

सेन्टरपार्क सुतिरहेको थियो
सुनसान आकास मुनि
पतझर ओढेर
उत्तर शिरानी लाएर
लम्पसार सुतिरहेको थियो ।
दक्षिण तिर
अर्जुनका वायुपंखी घोडा जस्तै
आकासमा ठिँग्याएका थिए,
चौडा सडक र गगन चुम्मी भवनहरु
हवा मागि रहेका थिए
स्वाँस लिई रहेका थिए

कविता

"नयाँ कविता"

कफिको कडा सुगन्धमा झुम्दैछु
क्याफिन घुलिसकेको छ स्नायु तन्त्रमा
मिडटाउनको यो व्यस्त सडकको कर्नरमा रहेको
स्टारबक्सको क्यापचिनो संगै म देखेजति
संसार चियाउँदैछु

यो झ्यालको शीशामा आफ्नै प्रतिबिम्ब चिरेर
बाहिर देख्दैछु
हातका नक्शाले डोर्याइएका नवपर्यटकहरू
तिनका आँखामा
अलिकति उत्साह
अलि अपरिचित गन्धको विस्मय
अनि अलिकति भिडको डर छ